پروتزپروتز لب

مزایا و معایب جراحی پروتز لب چیست؟

عمل پروتز لب معمولاً کمتر از یک ساعت طول می‌کشد. اگر کاشت Gore-Tex یا سیلیکون را انتخاب کنید، جراحی یک روند زمانی مشابه را طی خواهد کرد. به لب‌های فرد بی حسی موضعی (مانند آنچه در حین عمل دندان پزشکی استفاده می‌شود) تزریق می‌شود، بنابراین لب‌ها کاملاً بی حس می‌شوند.

پروتز لب به طور معمول از سیلیکون جامد ساخته می‌شود که می‌تواند به یک یا هر دو لب حجم دهد. در حالی که این یک عمل جراحی زیبایی است، این روش افزایش لب، یک راه حل ماندگارتری را نسبت به انتقال چربی یا مواد پرکننده تزریقی مانند Juvéderm و Restylane ارائه می‌دهد. پیوند چربی و مواد پرکننده ممکن است عالی به نظر برسد، اما موقتی هستند. وقتی بیمار هر شش ماه یک بار از رفت و آمد مداوم برای بزرگ شدن لب خسته شود، پروتز لب را انتخاب خواهد کرد. پروتز لب در اندازه‌های مختلف موجود است و می‌توان آن‌ را متناسب با آناتومی و ظاهر مورد نظر لب‌های فرد تنظیم کرد؛ با رسا همراه باشید.

مزایا و معایب جراحی پروتز لب چیست؟

مزایای پروتز لب عبارتند از:

  • پروتز لب یک راه حل دائمی برای ایجاد لب‌هایی پُرتر است و دیگر نیازی به هزینه مداوم و احساس ناراحتی ناشی از فیلرهای لب ندارید.
  • قرار دادن پروتز یک روش جزئی 30 دقیقه‌ای (برای هر دو لب بالا و پایین) است که تحت بی‌حسی موضعی یا تزریق آرام بخش انجام می‌شود.
  • زخم‌های ناشی از آن عملاً قابل شناسایی نیستند.
  • اگر مشکلی پیش بیاید، مثلاً از نتایج خود راضی نباشید یا بخواهید به فرم لب‌های طبیعی خود برگردید، می‌توان آن‌ها را برطرف کرد، اگرچه رفع این کار با کاشت سیلیکون بسیار ساده‌تر از کاشت‌های ساخته شده از Gore-Tex است.
  • اندازه و شکل پروتز لب بسته به سلیقه مشتریان (پُرحجم یا کم حجم)، قابل تنظیم است.
  • در صورت تمایل به افزایش بیشتر حجم لب، می‌توان فیلرها را در بالای ایمپلنت‌ها قرار داد.

معایب پروتز لب شامل موارد زیر هستند:

  • تغییر با پروتز لب به طور معمول به اندازه روش‌های حجم دهنده لب مانند پیوند چربی یا پرکننده لب، حجیم نیست. اگر به دنبال یک تفاوت چشمگیر یا تغییر شکل لب‌های خود هستید، ممکن است در این روش ناامید شوید.
  • پروتزهای لب، مورد تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) نیستند و FDA به سازندگان آن‌ها هشدار داده است که استفاده از آن‌ها در لب می‌تواند منجر به عوارض بسیاری شود. پروتز‌های بزرگ‌تر عوارض بیشتری را ایجاد می‌کنند.
  • پروتز لب هزینه بالاتری نسبت به تزریق لب مبتنی بر اسید هیالورونیک دارد (اگرچه مقرون به صرفه‌تر از تزریق مکرر طی سال‌های متمادی است).
  • اگر پروسه پروتز لب به طور کامل انجام نشود، افراد به دلیل حرکت و قرار گرفتن آن در دهان می‌توانند مشکلات مزمن کمی داشته باشند.
  • خطر عفونت یا واکنش آلرژیک به مقدار کم وجود دارد.
  • برای اصلاح عدم تقارن، به دلیل جابجایی پروتزها یا توده‌هایی که به مرور زمان ایجاد می‌شوند، ممکن است به یک روش دیگری نیاز باشد.

در حین جراحی پروتز لب چه اتفاقی می‌افتد؟

عمل پروتز لب معمولاً کمتر از یک ساعت طول می‌کشد. اگر کاشت Gore-Tex یا سیلیکون را انتخاب کنید، جراحی یک روند زمانی مشابه را طی خواهد کرد. به لب‌های فرد بی حسی موضعی (مانند آنچه در حین عمل دندان پزشکی استفاده می‌شود) تزریق می‌شود، بنابراین لب‌ها کاملاً بی حس می‌شوند.

به احتمال زیاد یک آرام بخش خوراکی یا مسکن نیز دریافت خواهید کرد. هنگامی که بیهوش هستید، جراح برش‌های کوچکی را در گوشه‌های دهان ایجاد می‌کند و از یک ابزار جراحی نازک برای ایجاد تونل استفاده می‌کند.

جراح پروتزها را به آرامی از طریق تونل‌ها در موقعیت دلخواه قرار می‌دهد و مواد اضافی را از بین می‌برد. هنگامی که پروتزها در محل قرار گرفتند، برش‌ها با بخیه‌های ریز و محلول بسته می‌شوند. بعد از آن، از حالت بیهوشی خارج می‌شوید، بنابراین به شخصی احتیاج دارید که شما را به خانه ببرد.

نکته حائز اهمیت این است که جراح اندازه پروتز را براساس ضخامت پوست لب و نتیجه دلخواه فرد توصیه می‌کند. در حالی که اکثر بیماران مسن با پوست نازک لب با پروتز سه میلی‌متری ظاهر خوبی را به دست می‌آورند، ولی اکثر بیماران کاشت چهار میلی‌متری را انجام می‌دهند.

چهار میلی‌متر بزرگ‌ترین سایزی است که برای اولین بار توصیه می‌شود، زیرا بعضی از لب‌ها ممکن است جای بزرگ‌تری را نداشته باشند. پس از بهبودی کامل، اگر بیمار بخواهد لب‌های پرتری داشته باشد، می‌تواند پروتز خود را به راحتی به یک ایمپلنت پنج میلی‌متری ارتقاء دهد.

تفاوت انواع مختلف پروتزهای مورداستفاده چیست؟


رایج‌ترین پروتزها از مواد مصنوعی ساخته شده‌اند که به آنها ePTFE (پلی تترا فلوئور اتیلین منبسط شده) می‌گویند. این مواد سفید و مانند لاستیک هستند، اما کاملاً استریل شده‌اند و تنها برای پروتزهای پزشکی به این شکل تولید می‌شوند. ePTFE اولین بار در سال 1970 به عنوان یک ماده پروتزی مورد استفاده قرار گرفت و جایگزین بخش‌های کوچکی از سیاهرگ بدن انسان شد.از آن زمان به بعد، ePTFE تقریباً برای بیش از حدود 3 میلیون نفر مورد استفاده قرار گرفته است. از ePTFE برای پیوند زدن یک رگ به رگ دیگر، ترمیم فتق و تقویت دیواره معده استفاده می‌شود.

توسعه این مواد به شکل‌های مختلف دیگر این امکان را ایجاد کرد که بتوان از آنها برای پروتز صورت نیز استفاده کرد؛ ازجمله برای پروتز گونه، چانه، پر کردن خطوط و چین و چروک‌های صورت و بزرگ و برجسته کردن لب‌ها.

از آنجا که ePTFE هرگز چروکیده نمی‌شود و همچنین توسط بدن جذب نمی‌شود، انواع پروتز لب توسط این مواد دائمی و اثر آن ماندگار است. اما در نظر داشته باشید که اگر پروتز بعداً برداشته شد می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد.

دیگر محصولات اخیر این دسته از پروتزها عبارتند از FulFil و Permalip.

بهبودی پروتز لب چقدر طول می‌کشد؟

برای اینکه حس و شکل ظاهری مناسبی را برای ادامه فعالیت‌های عادی خود داشته باشید، به حداکثر سه روز زمان برای بهبود احتیاج دارید.

متداول‌ترین عوارض جانبی شامل، تورم، کبودی یا عدم تقارن است، که می‌تواند تا یک هفته ادامه داشته باشد. به خصوص روز اول می‌توانید انتظار درد قابل توجهی داشته باشید. جراح ممکن است برای یک الی دو روز اول داروی ضد درد تجویز کند. گزینه‌های بدون نسخه برای راحتی فرد بعد از عمل کافی هستند. گذاشتن کمپرس یخ به آرامی بر روی لب‌ها و بالا بردن سر نیز می‌تواند به کاهش تورم کمک کند.

بعد از هفته اول، هنوز لب‌ها کاملاً پُرتر به نظر می‌رسند، اما کبودی کمرنگ شده و شکل لب ممکن است یکدست تر شود. بیشترین میزان تورم باید ظرف یک ماه برطرف شود و فرد باید نتایج نهایی خود را ببیند.

جراح برای بهبود و کاهش خطر عوارض، دستورالعمل‌های مراقبت بعد از عمل را به بیمار می‌دهد. پزشکان معمولاً موارد زیر را توصیه می‌کنند:

  • خوابیدن به پشت، با سر بال، برای دو یا سه شب
  • خوردن غذاهای نرم
  • به حداقل رساندن سه روز از فعالیت خود
  • استفاده از کمپرس سرد
  • استفاده از پماد لب، برای مرطوب نگه داشتن لب‌ها

آیا جراحی پروتز لب بی‌خطر است؟

برخی از پزشکان معتقد هستند که پروتز لب بی‌خطر است. آن‌ها مانند بسیاری دیگر از جراحان پلاستیک قبل از هشدار FDA از پروتز لب استفاده می‌کردند و همچنان نیز این کار را انجام می‌دهند.

اما آن‌ها هنوز هم خاطر نشان می‌کنند که این روش با خطرات و عوارض جانبی همراه است. این خطرات شامل موارد زیر هستند:

  • کبودی و تورم: که می‌تواند به جای بی حسی موضعی، با آرام بخش یا بیهوشی عمومی به حداقل برسد.
  • نامتقارن بودن پروتز لب: این خطر بیشتر برای افرادی است که تمایل دارند از یک طرف دهان خود بیشتر از طرفی دیگر استفاده کنند، به عنوان مثال، آن‌ها لبخندی نامتقارن دارند و هنگام لبخند زدن لب یک طرف آن‌ها بیشتر از لب طرفی دیگر است.
  • عفونت: وقتی این روش در یک محیط استریل مانند اتاق عمل به جای اتاق معاینه کلینیک انجام شود، این خطر به حداقل می‌رسد. همچنین می‌توانید با رعایت دستورالعمل‌های مراقبت‌های بعدی که جراح برای تمیز نگه داشتن برش‌ها هنگام بهبود توصیه می‌کند، خطر خود را کاهش دهید.

افزایش حجم لب با روش پروتز لب آلوپلاستیک گزینه‌ای سریع، ایمن، مقرون به صرفه و کم خطر برای بیمارانی است که به دنبال افزایش و یا جوان سازی لب‌های خود هستند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا